چه چیزی باعث آلرژی می شود؟

چه چیزی باعث آلرژی می شود؟

در این مقاله از سری مقالات آموزشی سلامتی سایت داروخانه آنلاین دکتر دانیالی می پردازیم به :

آلرژی انواع مختلفی دارد و می تواند در اثر عوامل مختلفی ایجاد شود. به صورت ساده ، آلرژی زمانی رخ می دهد که بدن شما یک ماده غیر مضر را با یک ماده مضر اشتباه می گیرد و باعث ایجاد یک پاسخ ایمنی غیرضروری می شود که به عنوان واکنش آلرژیک شناخته می شود. در این مقاله بررسی خواهیم کرد که چه چیزی باعث آلرژی می شود؟

شما می توانید واکنش آلرژیک به مواد موجود در محیط، مانند گرده، شوره حیوانات خانگی، کپک، سم حشرات، کنه های گرد و غبار، و همچنین چیزهایی که مصرف می کنید، از برخی غذاها گرفته تا داروها- را تجربه کنید. هر آلرژی می تواند منجر به طیف وسیعی از علائم، مانند عطسه، آبریزش چشم، بثورات پوستی و خارش شود.

در اینجا ما در مورد اینکه چه چیزی باعث ایجاد آلرژی در یک فرد می شود و چه چیزی می تواند پاسخ های آلرژیک رایج را ایجاد کند بحث خواهیم کرد.

واکنش سیستم ایمنی (چه چیزی باعث آلرژی می شود؟)

همانطور که گفتیم آلرژی به دلیل واکنش سیستم ایمنی بدن شما به یک ماده بی ضرر به نام آلرژن ایجاد می شود. سیستم ایمنی بدن شما این مواد را با مهاجمان خطرناک اشتباه می‌گیرد و پروتئین‌های ایمنی ویژه‌ای به نام آنتی‌بادی‌ها را برای مبارزه با آن‌ها ارسال می‌کند. این موضوع منجر به یک واکنش آلرژیک می شود

اصطلاحات “آلرژی” و “حساسیت بیش از حد” اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند. با این حال، حساسیت بیش از حد، واکنش واقعی سیستم ایمنی را توصیف می کند، در حالی که یک واکنش آلرژیک معمولاً به علائم و نشانه هایی اشاره دارد که ممکن است تجربه کنید.

دو نوع اصلی آلرژی وجود دارد: حساسیت های مفرط با واسطه ایمونوگلوبولین E (با واسطه IgE) و حساسیت های مفرط با واسطه غیر IgE .

آلرژی با واسطه IgE (چه چیزی باعث آلرژی می شود؟)

به آلرژی های ناشی از IgE حساسیت مفرط نوع 1 نیز گفته می شود. اولین باری که در معرض آلرژنی قرار می گیرید که به آن حساس هستید، بدن شما مقدار زیادی آنتی بادی IgE می سازد که نوعی پروتئین ایمنی است. این آنتی بادی ها به سایر سلول های سیستم ایمنی به نام ماست سل ها متصل می شوند.

بار دوم که در معرض همان آلرژن قرار می گیرید، ماست سل ها ایمونوگلوبولین E (IgE) و سایر مواد شیمیایی از جمله هیستامین را آزاد می کنند. این انتشار منجر به علائم واکنش آلرژیک کلاسیک، مانند خس خس سینه، مشکل تنفسی، کهیر و آبریزش بینی می شود.

واکنش های شدید و تهدید کننده زندگی به عنوان آنافیلاکسی شناخته می شود. به طور خاص، آنافیلاکسی ناشی از حساسیت نوع یک، شوک آنافیلاکسی نامیده می شود. آنافیلاکسی می تواند منجر به مشکلات تنفسی، ضربان قلب سریع، کاهش فشار خون و سایر علائم شود. آنافیلاکسی تهدید کننده زندگی است و نیاز به مداخله پزشکی فوری دارد.

آلرژی های غیر با واسطه IgE(چه چیزی باعث آلرژی می شود؟)

این نوع آلرژی ، پاسخ غیر IgE سیستم ایمنی شما را درگیر می کند اما آنتی بادی های IgE را درگیر نمی کند. در حالی که پاسخ‌های با واسطه IgE فوری هستند یا تقریباً همیشه در عرض دو ساعت رخ می‌دهند، پاسخ‌های غیرواسطه‌شده با IgE به تأخیر می‌افتند. این واکنش ها ممکن است چند ساعت تا چند روز پس از قرار گرفتن در معرض یک آنتی ژن (یک ماده سمی یا خارجی که باعث ایجاد پاسخ ایمنی می شود) رخ دهد.

در حالی که آنافیلاکسی ممکن است با این نوع نیز رخ دهد، بسیار نادرتر از آنافیلاکسی های با پاسخ های IgE است. علائم مشابه آنافیلاکسی است و نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد

درمان اورژانسی برای آنافیلاکسی: اپی نفرین

اگر سابقه آلرژی دارید، با پزشک خود در مورد تجویز اپی نفرین صحبت کنیداپی نفرین به سرعت عمل می کند و علائم شما را کاهش میدهد.

• افزایش فشار خون پایین
• بهبود تنفس
• کاهش تورم

حتی اگر از اپی نفرین برای آنافیلاکسی استفاده کرده اید، باز هم باید برای درمان بیشتر به اورژانس مراجعه کنید.

آلرژن های رایج (چه چیزی باعث آلرژی می شود؟)

در کنار نحوه واکنش سیستم ایمنی بدن، آلرژن نیز در ایجاد آلرژی نقش دارد. رایج ترین انواع آلرژن ها عبارتند از مواد غذایی، لاتکس، زهر یا فضولات حشرات و آلرژن های محیطی مانند گرده و کپک.

غذا

هر غذایی می تواند آلرژی ایجاد کند. با این حال، تقریباً 9 مورد از هر 10 آلرژی غذایی ناشی از مواد غذایی زیر است:

• شیر و لبنیات
• تخم مرغ
• بادام زمینی
• آجیل درختی مانند بادام، بادام هندی و گردو
• سویا
• گندم
• کنجد
• ماهی
• صدف‌های خوراکی ، خرچنگ، میگو

معمولاً پروتئین های خاصی در غذا، آلرژن اصلی هستند که باعث ایجاد آلرژی می شوند. آلرژی غذایی می تواند با واسطه IgE یا غیر IgE باشد. آلرژی های غذایی با واسطه IgE شایع تر هستند و در عرض دو ساعت پس از خوردن غذا علائم ایجاد می کنند. این علائم ممکن است شامل حالت تهوع، درد شکم، بثورات پوستی، خارش، و تورم در لب‌ها، زبان، بینی، گلو یا پوست باشد.

آلرژی غذایی غیر IgE غیر معمول است و بر نوزادان یا کودکان نوپا تأثیر بیشتری می گذارد. این نوع آلرژی غذایی معمولا علائم گوارشی ایجاد می کند. مثالها عبارتند از:

سندرم انتروکولیت ناشی از پروتئین (FPIES): این نوع از آلرژی معمولا در نوزادان کمتر از 9 ماه رخ می دهد. علائم شامل استفراغ، اسهال و کم آبی بدن است و معمولاً در عرض 24 ساعت رخ می دهد و برطرف می شود.

پروکتوکولیت آلرژیک ناشی از پروتئین (FPIAP): این آلرژی به عنوان پروکتوکولیت آلرژیک نیز شناخته می شود و منجر به التهاب در روده تحتانی در روده میشود/ معمولاً به دلیل حساسیت به شیر گاو یا سویا ایجاد می شود و قبل از یک سالگی در نوزادان ظاهر می شود.

آنتروپاتی های ناشی از پروتئین غذایی: این آلرژی بر نوزادان و کودکان نوپا 3 سال یا کمتر تأثیر می گذارد. علائم شامل اسهال، مدفوع چرب (استئاتوره) و رشد ضعیف (افزایش وزن آهسته در نوزادان) است. شیر گاو، سویا و برنج رایج ترین محرک ها هستند.

آلرژی غذایی در مقابل عدم تحمل غذایی(چه چیزی باعث آلرژی می شود؟)

آلرژی غذایی اغلب ممکن است با عدم تحمل غذایی اشتباه گرفته شود. در حالی که هر دو می توانند علائم ناخوشایندی را پس از خوردن غذاهای خاص ایجاد کنند، اما می توانند به روش های مختلفی بر بدن تأثیر بگذارند.

برخلاف آلرژی، عدم تحمل غذایی سیستم ایمنی را درگیر نمی کند. در عوض، عدم تحمل باعث می شود که دستگاه گوارش در تجزیه برخی غذاها با مشکل مواجه شود. علائم می تواند شامل حالت تهوع، درد معده و سردرد باشد

محیط(چه چیزی باعث آلرژی می شود؟)

برخی از آلرژن های محیطی که می توانند در برخی افراد آلرژی ایجاد کنند عبارتند از:

• گرده های علف، درختان و علف های هرز
• برخی از کپک ها که اغلب در مکان های مرطوب و سرپوشیده رشد می کنند، مانند آلترناریا، آسپرژیلوس، کلادوسپوریوم و پنی سیلیوم
• شوره ی حیوانات خانگی در خز یا پر حیوانات
• سوسک ها، به ویژه پروتئینی از بزاق آنها، مواد مدفوع و اعضای بدن حشره
• کنه های گرد و غبار (حشرات ریز که در گرد و غبار زندگی می کنند)، به ویژه پروتئینی در ماده مدفوع آنها

این آلرژن ها در هوا حرکت می کنند و می توانند منجر به عطسه، خارش چشم، آبریزش بینی، احتقان و سایر علائم آلرژی شوند.

لاتکس(چه چیزی باعث آلرژی می شود؟)

لاتکس که لاتکس لاستیک طبیعی نیز نامیده می شود، ماده ای انعطاف پذیر است که از شیره درخت لاستیک آمازون (Hevea brasiliensis) ساخته می شود. وسایل روزمره مانند دستکش لاستیکی، بادکنک و اسباب بازی ها را می توان از لاتکس ساخت. هنگامی که فردی با حساسیت به لاتکس با این محصولات تماس پیدا می کند، می تواند منجر به واکنش آلرژیک با واسطه IgE شود. علائم آلرژی به لاتکس می تواند شامل بثورات پوستی، تورم، خس خس سینه، و عطسه باشد.

حشرات (چه چیزی باعث آلرژی می شود؟)

 آلرژن اصلی آلرژی های مربوط به حشرات، سم حشرات و معمولا ناشی از نیش زدن آنها است.

نیش حشرات مانند زنبورها، می تواند باعث ایجاد واکنش های آلرژیک در برخی افراد شود. علائم آلرژی به نیش حشره شامل تورم اطراف چشم ها و لب ها، کهیر و مشکل در تنفس یا خس خس سینه است. این آلرژی ها می توانند از آنافیلاکسی خفیف تا تهدید کننده زندگی متغیر باشند. حدود 85 درصد از آلرژی های نیش حشرات، واکنش های IgE واسطه هستند.

گزش حشرات مثل پشه ها، کک ها، ساس ها و سایر حشرات معمولاً علائم خفیفی مانند خارش، قرمزی و تورم روی پوست آسیب دیده ایجاد می کند. آنافیلاکسی در این مورد کمتر شایع است. آلرژی به نیش حشرات بسته به حشره و شخص ممکن است با واسطه IgE یا غیر IgE باشد.

داروها

افراد مبتلا به آلرژی دارویی به یک دارو واکنش ایمنی بیش فعالی دارند.

آلرژی دارویی می تواند با واسطه IgE یا غیر IgE باشد. علائم ممکن است بسته به نوع آلرژی متفاوت باشد:

با واسطه IgE:

اغلب، اولین مواجهه با یک دارو ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد و سیستم ایمنی را وادار کند تا به آن حساس شود. در مواجهه دوم با دارو، می توانید علائم فوری را تجربه کنید، معمولاً در عرض چند دقیقه تا یک ساعت. علائم شایع ممکن است شامل بثورات خارش دار یا در موارد شدید، علائم آنافیلاکسی مانند خس خس سینه، مشکل تنفسی و تورم دهان و گلو باشد.

بدون واسطه IgE:

 در مقایسه با آلرژی دارویی با واسطه IgE کمتر رایج است. انواع مختلفی از آلرژی های غیر با واسطه IgE وجود دارد و می توانند انواع دیگری از سلول های ایمنی و آنتی بادی هایی را که IgE نیستند درگیر کنند. برخی از آلرژی ها ممکن است از دوزهای بالا یا استفاده طولانی مدت و مکرر از دارو، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) ایجاد شود. علائم می تواند متفاوت باشد، از جمله ایجاد تعداد کم سلول های خونی، التهاب رگ های خونی، تب یا موارد دیگر.

برخی از آلرژی های دارویی می تواند ترکیبی از پاسخ های ایمنی مختلف باشد. به عنوان مثال، آلرژی به پنی سیلین را در نظر بگیرید – نوعی آنتی بیوتیک (یا دارویی که عفونت های باکتریایی و قارچی را درمان می کند). آلرژی به پنی سیلین می تواند با واسطه IgE، غیر IgE یا هر دو باشد.

همه واکنش های نامطلوب دارویی لزوماً آلرژی نیستند – برخی ممکن است به دلیل عوارض جانبی دارو یا عوارض سلامتی ناشی از یک بیماری زمینه ای باشد. به عنوان مثال، در حالی که برخی از افرادی که داروهای شیمی درمانی مصرف می کنند ممکن است آلرژی، از جمله شوک آنافیلاکتیک را تجربه کنند، افراد دیگر ممکن است علائم و عوارض غیر آلرژیک مانند ریزش مو و حالت تهوع را تجربه کنند.

واکنش های غیر آلرژیک به داروها بسیار شایع تر از واکنش های آلرژیک است. به عنوان مثال، آنتی بیوتیک ها یک آلرژن دارویی هستند ، با این حال تنها حدود 2 درصد از آلرژی های گزارش شده در بستری شدن در بیمارستان، پس از آزمایش های بیشتر، آلرژی واقعی هستند.

در ویزیت‌های منظم یا قبل از هر درمانی، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما در مورد هرگونه حساسیت دارویی و به دنبال آن علائم و نشانه‌های یک واکنش سؤال می‌کند. این اطلاعات می تواند به پزشک یا داروساز شما کمک کند تا تشخیص دهد آیا شما یک واکنش آلرژیک یا غیر آلرژیک دارید.

فرضیه بهداشت

،تئوری بهداشت به بررسی این موضوع می پردازد که چرا برخی افراد بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به آلرژی هستند.

فرضیه بهداشت که گاهی اوقات تئوری بهداشت نامیده می شود، نشان می دهد که برخی از کودکان ممکن است در اثر مواجه  بیش از حد با برخی از میکروب ها، در برابر میکروب ها محافظت شوند

کسانی که در مزارع زندگی می کنند یا در معرض حیوانات مزرعه و محیط هستند در مقایسه با کسانی که محیط زندگی بسیار تمیزی دارند، ممکن است سیستم ایمنی قوی تری داشته باشند، زیرا آنها در معرض این قرار گرفتن بیشتر قرار گرفته اند.

با این حال، برای مطالعه این فرضیه به تحقیقات بیشتری نیاز است.

آیا آلرژی ارثی است؟ (چه چیزی باعث آلرژی می شود؟)

آلرژی ها اغلب یک ارتباط خانوادگی دارند، اما این بدان معنا نیست که شما هم مانند والدین یا خواهر و برادرتان خواهید داشت. اغلب اوقات، آلرژی ها می توانند ارثی باشند، به این معنی که می توانند از نسلی به نسل دیگر منتقل شوند. کسانی که آلرژی دارند ممکن است علائم متفاوتی را نسبت به بستگان خود تجربه کنند. با اینکه کمتر رایج است اما حتی اگر هیچ کس در خانواده شما سابقه آلرژی نداشته باشد، می توانید آلرژی داشته باشید.

چه کسانی آلرژی می گیرند؟

هر کسی ممکن است آلرژی داشته باشد، اگرچه برخی عوامل ممکن است احتمال ابتلا به آلرژی به آلرژن های رایج را افزایش دهد. این موارد عبارتند از:

• سابقه خانوادگی آلرژی
• قرار گرفتن در معرض آلرژن های خانگی، مانند کنه های گرد و غبار یا کپک
• مشاغل خاصی که ممکن است نیاز به استفاده از دستکش لاتکس یا موارد دیگر داشته باشند (به عنوان مثال، مراقبت های بهداشتی، تحقیقات آزمایشگاهی)
• داشتن سابقه آلرژی یا شرایط آلرژیک مانند آسم، تب یونجه (که رینیت آلرژیک نیز نامیده می شود)، یا اگزما (یک بیماری پوستی)

به خاطر داشته باشید که یافتن عوامل خطر دقیق برای آلرژی آسان نیست. این موضوع به این دلیل است که سیستم ایمنی بدن شما پیچیده است و عوامل متعددی می توانند در ایجاد یک واکنش آلرژیک نقش داشته باشند

چه زمانی باید به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کرد(چه چیزی باعث آلرژی می شود؟)

اگر مشکوک هستید که آلرژی دارید یا علائم آلرژیک را تجربه می کنید، برای تشخیص به یک متخصص آسم و آلرژی مراجعه کنید. یک متخصص آلرژی – یک پزشک متخصص در آلرژی و بیماری‌های آلرژیک – می‌تواند آزمایش‌هایی را برای کمک به رد سایر بیماری‌ها و تعیین اینکه آیا آلرژی دارید، همراه با آزمایشاتی که میتوانند آلرژن خاصی که به آن حساسیت دارید را مشخص کند ارائه دهد. آنها همچنین می توانند درمان ها و راه هایی را برای جلوگیری از آلرژن توصیه کنند

اگر علائم شدید آلرژیک یا علائم آنافیلاکسی را تجربه می کنید، فورا به دنبال مراقبت های پزشکی و درمان باشید.

منبع: www.health.com