سلامتی, مقالات

پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس چیست؟

در این مقاله از سری مقالات آموزشی سلامتی سایت دکتر دانیالی می پردازیم به پسوریازیس چیست :

پسوریازیس نوعی بیماری پوستی که باعث ایجاد لکه های قرمز ، پوسته ریزی و پوسته های نقره ای رنگ می شود. این علائم به طور معمول در آرنج ، زانو ، پوست سر و کمر شما ظاهر می شوند ، اما می توانند در هر نقطه از بدن ظاهر شوند. بیشتر افراد فقط علائم کمی دارند اما در بعضی موارد ،آنها می توانند خارشی یا زخم شوند. پسوریازیس حدود 2٪ از افراد در انگلیس را مبتلا می کند. این بیماری می تواند در هر سنی شروع شود ، اما بیشتر اوقات در بزرگسالان زیر 35 سال ایجاد می شود و به طور مساوی بر مردان و زنان شیوع دارد.

شدت پسوریازیس در افراد مختلف بسیار متفاوت است. برای برخی فقط یک تحریک جزئی است ، اما برای برخی دیگر می تواند کیفیت زندگی آنها را تحت تأثیر قرار دهد و مختل کند.

پسوریازیس نوعی بیماری طولانی مدت (مزمن) است که معمولاً شامل دوره هایی می شود که هیچ علائمی حتی به صورت خفیف نیست و به دنبال آن دوره هایی وجود دارد که علائم آنها شدیدتر است.

چرا این اتفاق می افتد؟

افراد مبتلا به پسوریازیس تولید سلولهای پوستی بیشتری دارند. سلولهای پوستی به طور معمول هر 3 تا 4 هفته ساخته و جایگزین می شوند ، اما در پسوریازیس این روند فقط حدود 3 تا 7 روز طول می کشد. در نتیجه تجمع سلولهای پوستی همان چیزی است که لکه های مرتبط با پسوریازیس را ایجاد می کند. اگرچه این فرآیند به طور کامل درک نشده است ، اما تصور می شود که این مسئله مربوط به مشکلی در سیستم ایمنی بدن است.

سیستم ایمنی بدن شما، دفاعی در برابر بیماری و عفونت است ، اما به اشتباه در افراد مبتلا به پسوریازیس به سلول های سالم پوست حمله می کند. پسوریازیس می تواند به صورت خانوادگی ظاهر شود ، اما هنوز نقش دقیق ژنتیک در ایجاد پسوریازیس مشخص نیست.

پسوریازیس چیست؟
پسوریازیس چیست؟ 3

علائم پسوریازیس:

بسیاری از افراد به دلیل یک واقعه خاص که به عنوان جرقه ای شناخته می شود ، علائم شان شروع یا بدتر می شود.
عوامل احتمالی پسوریازیس شامل آسیب به پوست ، عفونت گلو و استفاده از داروهای خاص است. این بیماری مسری نیست ، بنابراین نمی تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

چگونه پسوریازیس تشخیص داده می شود؟

پزشک عمومی می تواند پسوریازیس را بر اساس ظاهر پوست شما تشخیص دهد.
در موارد نادر ، نمونه کوچکی از پوست به نام بیوپسی برای بررسی زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه ارسال می شود.به وسیله این روش نوع دقیق پسوریازیس را تعیین می کند و سایر اختلالات پوستی مانند درماتیت سبوروییک ، لیکن پلان ، لیکنسپلکس و پیتریازیس رزا را تشخیص می‌دهد.

اگر پزشک در تشخیص شما مطمئن نباشد یا شرایط شما شدید باشد ، ممکن است به یک متخصص پوست در تشخیص و درمان بیماری های پوستی ارجاع داده شوید. اگر پزشک شما مشکوک به آرتریت پسوریازیس باشد ، که گاهی اوقات از عوارض پسوریازیس است ، ممکن است شما به پزشکی متخصص در آرتروز (متخصص روماتولوژی) مراجعه کنید. ممکن است برای رد سایر بیماری ها مانند آرتریت روماتوئید و انجام اشعه ایکس از مفاصل آسیب دیده آزمایش خون انجام دهید.

درمان پسوریازیس:

هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد ، اما طیف وسیعی از درمان ها می توانند علائم و ظاهر پوستی را بهبود ببخشند.
در بیشتر موارد ، اولین درمان مورد استفاده یک درمان موضعی ویتامین D یا کورتیکواستروئیدهای موضعی است. درمان های موضعی، کرم ها و پمادهایی است که روی پوست استفاده می شود. اگر این روشها موثر نباشند ، یا شرایط شما شدیدتر باشد ، ممکن است از درمانی به نام فتوتراپی استفاده شود.

فوتوتراپی شامل قرار گرفتن پوست در معرض انواع خاصی از اشعه ماورا بنفش است. در موارد شدید که درمان های فوق بی نتیجه هستند ، ممکن است از درمان های سیستمیک استفاده شود. اینها داروهای خوراکی یا تزریقی هستند که در کل بدن کار می کنند.

زندگی با پسوریازیس:

اگرچه پسوریازیس برای برخی از افراد فقط یک تحریک جزئی است ، اما می تواند تأثیر قابل توجهی در کیفیت زندگی افراد آسیب دیده داشته باشد. به عنوان مثال ، برخی از افراد مبتلا به پسوریازیس به دلیل تأثیری که این وضعیت بر ظاهر آنها دارد ، از اعتماد به نفس پایینی برخوردار هستند. همچنین حساسیت ، درد و تورم در مفاصل و بافت کاملاً معمول و متداول است و این به عنوان آرتروز پسوریازیس شناخته می شود.

اگر به بیماری پسوریازیس مبتلا هستید و در مورد سلامتی جسمی و روانی خود نگرانی دارید ، با پزشک عمومی خود صحبت کنید. آنها در صورت لزوم می توانند مشاوره و درمان بیشتری را ارائه دهند. همچنین گروه های پشتیبان برای مبتلایان به پسوریازیس وجود دارد ، مانند انجمن پسوریازیس ، که در آن می توانید با افراد دیگر مبتلا به این بیماری صحبت کنید.


منبع پسوریازیس چیست : nhs.uk

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *