فقر آهن

کم خونی زمانی اتفاق می افتد که سطح هموگلوبین در گلبول های قرمز (RBC) کاهش پیدا می کند. هموگلوبین پروتئین موجود در گلبول های قرمز شما است که وظیفه حمل اکسیژن به بافت ها را بر عهده دارد.

کم خونی فقر آهن شایع ترین نوع کم خونی است. زمانی اتفاق می افتد که بدن شما آهن کافی نداشته باشد، که بدن شما برای ساخت هموگلوبین به آن نیاز دارد. وقتی آهن کافی در خون شما وجود نداشته باشد، دیگر اعضای بدن شما نمی تواند مقدار اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت کند.

در حالی که این بیماری کم خونی شایع باشد، بسیاری از مردم نمی دانند که به کم خونی فقر آهن مبتلا هستند. ممکن است سال ها بدون دانستن علت، علائم را تجربه کنید.

در زنان در سنین باروری، یکی از دلایل شایع کم خونی ناشی از فقر آهن، از دست دادن آهن در خون به دلیل قاعدگی شدید یا بارداری است. رژیم غذایی نامناسب یا برخی بیماری‌های روده‌ای که بر نحوه جذب آهن توسط بدن تأثیر می‌گذارند نیز می‌توانند باعث کم‌خونی ناشی از فقر آهن شوند.

علائم کم خونی فقر آهن چیست؟

علائم کم خونی فقر آهن در ابتدا می تواند خفیف باشد و حتی ممکن است متوجه آنها نشوید. تحقیقات نشان می دهد که اکثر مردم تا زمانی که آزمایش خون معمولی انجام ندهند متوجه کم خونی خفیف خود نمی شوند.

علائم کم خونی فقر آهن متوسط ​​تا شدید می تواند شامل موارد زیر باشد:

خستگی عمومی

ضعف

پوست رنگپریده

تنگی نفس

سرگیجه

میل زیاد برای خوردن غذاهایی که ارزش غذایی ندارند

احساس سوزن سوزن شدن یا خزیدن در پاها

تورم یا درد زبان

دست و پاهای سرد

ضربان قلب سریع یا نامنظم

ناخن های شکننده

سردرد

دلایل کم خونی فقر آهن چیست؟

کمبود آهن شایع ترین علت کم خونی است. دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است فرد دچار کمبود آهن شود که در ادامه آن را بررسی خواهیم کرد.

دریافت ناکافی آهن

خوردن آهن کم در مدت زمان طولانی می تواند موجب کمبود در بدن شما شود. غذاهایی مانند گوشت، تخم مرغ و برخی سبزیجات برگ سبز سرشار از آهن هستند. از آنجایی که آهن در زمان رشد و تکامل سریع ضروری است، زنان باردار و کودکان خردسال ممکن است به غذاهای غنی از آهن در رژیم غذایی خود نیاز داشته باشند.

بارداری یا از دست دادن خون به دلیل قاعدگی

خونریزی شدید در دوران قاعدگی یکی از دلایل شایع کم خونی فقر آهن در زنان در سنین باروری است. بارداری نیز همینطور می باشد چرا که بدن شما در این دوران به آهن بیشتری نیاز داشته تا اکسیژن کافی برای نوزاد ایجاد کند.

خونریزی داخلی

برخی از شرایط پزشکی می توانند باعث خونریزی داخلی شوند که می تواند منجر به کم خونی فقر آهن شود. به طور مثال می توان به زخم معده، پولیپ در روده بزرگ یا روده یا سرطان روده اشاره کرد. استفاده منظم از مسکن‌های خاص مثل آسپرین نیز می‌تواند منجر به خونریزی در معده شود.

ناتوانی در جذب آهن

برخی از مشکلات یا جراحی هایی که بر روده ها تأثیر می گذارند نیز می توانند در نحوه جذب آهن توسط بدن شما اختلال ایجاد کنند. حتی اگر در رژیم غذایی خود آهن کافی دریافت کنید، بیماری سلیاک یا جراحی روده مانند بای پس معده ممکن است میزان جذب آهن بدن را محدود کند.

اندومتریوز

اگر به اندومتریوز مبتلا هستید، ممکن است در طول دوره های قاعدگی از دست دادن خون زیادی داشته باشید. حتی ممکن است ندانید که به آندومتریوز مبتلا هستید چرا که در ناحیه شکم یا لگن در خارج از رحم پنهان می شود.

ژنتیک

برخی از شرایط  مانند بیماری سلیاک  که می تواند جذب آهن کافی را دشوار کند، از طریق خانواده ها منتقل می شود. همچنین شرایط ژنتیکی یا جهش هایی وجود دارد که می تواند بر این مشکل بیفزاید.

این جهش باعث می شود بدن شما مقدار زیادی هپسیدین بسازد. هپسیدین هورمونی است که می تواند مانع از جذب آهن در روده شود.

سایر شرایط ژنتیکی ممکن است با ایجاد خونریزی غیرطبیعی به کم خونی کمک کنند. به عنوان مثال می توان به بیماری فون ویلبراند و هموفیلی نیز اشاره کرد.