همه چیز درباره داروی پروژسترون | فواید و کاربردها

در این مقاله سعی بر آن شده است تا به صورت مفصل، شرحی درباره‌ی این که آمپول پروژسترون چیست؟!، ارائه داده شود. ولی پیش از آن شاید بهتر باشد که به توضیحاتی لازم در مورد اینکه اصلاً پروژسترون چیست، بپردازیم. بنابراین با هدف اینکه هر آنچه که می بایست از داروی پروژسترون، کاربرد، فواید، روش مصرف، عوارض، هشدار، تداخل اثر و … آن بدانید، در ادامه‌ی این نوشته با ما همراه شوید.

داروی پروژسترون

داروی پروژسترون نوعی داروی هورمونی و درمانی است که می تواند به شکل های گوناگونی از جمله؛ قرص، کپسول، شیاف، ژل واژینال، آمپول (تزریقی) و ابزار های داخل رحمی همچون آی یو دی (IUD) فرموله، طراحی و تولید می شوند که تنها با تجویز پزشک متخصص صورت می پذیرد.

پروژسترون چیست؟!

پروژسترون (‏Progesterone)‏ هورمونی است که هم در بدن زنان و هم مردان تولید می شود، با اینکه بدن مردان برای تولید هورمون تستوسترون به پروژسترون نیاز دارد، ولی این هورمون نوعی از هورمون‌های زنانه شناخته می شود. هورمون پروژسترون پوسط تخمدان‌ها و دستگاه تناسلی زنان و غدد فوق کلیوی تولید می شود و اصلی‌ترین هورمون استروئیدی پیش از بارداری است که نقش مهمی در سیستم تولید مثل زنان ایفا می کند.

باید گفت که هورمون ها پیام رسان‌های شیمیایی هستند که به بدن شما می گویند تا چگونه کار کنند. پروژسترون در زنان یا اشخاص AFAB (شخصی که در بدو تولد جنسیت مونث را به او اختصاص داده‌اند)، از قاعدگی حمایت می نماید و به حفظ مراحل اولیه‌ی بارداری کمک می کند. پروژسترون بسیار کم می تواند عوارض بارداری و یا عوارض جانبی مشابه یائسگی ایجاد کند.

هدف اصلی پروژسترون چیست؟

کارکرد و هدف اصلی پروژسترون، آماده کردن آندومتر (پوشش درونی رحم) برای کاشت و رشد تخمک بارور شده است. اگر بارداری اتفاق نیفتد، آندومتر در طول دوره‌ی قاعدگی ریزش خواهد کرد. و نیز چنانچه لقاح رخ دهد، پروژسترون برای حمایت از بارداری افزایش می یابد.

پروژسترون و عادت ماهانه

تخمک گذاری، به زمانی گفته می شود که تخم‌دان زنان یک تخمک آزاد می کند که این در اواسط چرخه‌ی قاعدگی شخص رخ می دهد. جسم زرد، از فولیکول خالی تخمک تشکیل می شود و شروع به تولید پروژسترون می کند. جسم زرد، نوعی غده یا توده‌ی سلولی است که به صورت موقت در تخم‌دان زنان بارور می باشد که توسط آن هورمون‌ های پروژسترون، استرادیول و اینهیبین A ترشح می شود.

جسم زرد در صورت وقوع حاملگی در طول آن چرخه به حمایت از شروع بارداری کمک می کند. پروژسترون با ضخیم شدن پوشش رحم و ایجاد محیطی مناسب برای کاشت تخمک بارور شده عمل می کند.

اگر تخمک در آن چرخه بارور نشود (به این معنی که باردار نمی‌ شوید)، جسم زرد شکسته می‌ شود که سطح پروژسترون را کاهش می‌ دهد. حال کاهش سطح پروژسترون به این معنی خواهد بود که پوشش رحمی نازک شده است و از بین می رود و باعث شروع دوره‌ی قاعدگی در شخص می شود.

پروژسترون در دوران بارداری

اگر تخمک توسط اسپرم بارور شود و لقاح رخ دهد، جسم زرد تجزیه نمی شود و به تولید پروژسترون بیشتر ادامه می دهد. پوشش رحم، ضخیم و سرشار از رگ های خونی است که مواد مغذی را برای تخمک بارور شده (که اکنون یک جنین است) فراهم می کند. هنگامی که جفت تشکیل شد، تولید پروژسترون را به عهده می گیرد.

در طول دوران بارداری، سطح پروژسترون در هر سه ماهه افزایش می یابد و در سه ماهه‌ی سوم بارداری (هفته های ۲۸ تا ۴۰ بارداری) به بالاترین سطح خود می رسد. سطح پروژسترون در سال های منتهی به یائسگی، زمانی که تخمک گذاری متوقف می شود، کاهش می یابد.

اهمیت پروژسترون در دوران بارداری

پروژسترون در حمایت از بارداری بسیار مهم است، زیرا پوشش داخلی رحم را ضخیم می کند. پوشش ضخیم رحم به تخمک بارور شده کمک می کند تا به رویان و سپس به جنین تبدیل شود.

سطح پروژسترون در دوران بارداری همچنان افزایش می یابد. سطوح بالای پروژسترون مانع از تخمک گذاری بدن شما در دوران بارداری می شود. هم‌چنین در سرکوب انقباضات رحمی اثرگذار خواهد بود تا به شما در جلوگیری از زایمان زودرس کمک نماید. هم‌چنین و در نهایت، پروژسترون به سینه های مادر کمک می کند تا برای شیردهی آماده شود.

از آنجایی که پروژسترون در حفظ مراحل اولیه‌ی بارداری بسیار مهم است، سطح پایین پروژسترون نیز ممکن است باردار شدن را برای شما سخت کند و یا ممکن است شما را در معرض خطر سقط جنین قرار دهد.

همه چیز درباره داروی پروژسترون

اهداف پروژسترون برای بدن

پروژسترون چندین کار انجام می دهد که از آن جمله می‌ توان به موارد زیر اشاره نمود:

• ضخیم کردن پوشش درونی رحم برای لانه گزینی (implantation).
• تنظیم خون‌ریزی در دوران قاعدگی.
• حمایت از بارداری به محض شروع فرآیند لقاح (نطفه‌ی بسته ‌شده).
• کمک به بهبود خلق و خو.
• حمایت از کارکرد تیروئید.
• حمایت از شیردهی.

بدن چگونه هورمون پروژسترون تولید می کند؟

توده‌ای به نام جسم زرد، وظیفه‌ی تولید هورمون پروژسترون را بر عهده دارد. همان‌گونه که در بالا و چند سطر پیش گفته شد؛ جسم زرد یک توده‌ی موقتی است که پس از تخمک گذاری (آزاد کردن تخمک از تخمدان) ایجاد می شود و مسئول حفظ سطح پروژسترون پس از بارورسازی و لقاح (یکی شدن اسپرم و تخمک) برای حمایت از بارداری است. conception and fertilization ذکر این نکته نیز مهم است که توده‌های فوق کلیوی و جفت جنین نیز پروژسترون‌ساز هستند.

اختلالات رایج مرتبط با پروژسترون چیست؟

سطوح پایین هورمون جنسی و زنانه‌ی پروژسترون می تواند بدن را به طرق گوناگون تحت تاثیر قرار دهد و گاهی باعث علائم قابل توجهی شود. سطوح بالای پروژسترون معمولاً تأثیر منفی بر سلامت شخص ندارد. در موارد نادر، می تواند نشانه‌ای از سرطان تخمدان یا آدرنال باشد. علائم اشخاص باردار که پروژسترون پایینی دارند، می‌ تواند شامل موارد زیر باشد:

• عادت‌ های ماهانه‌ی نامنظم.
• مشکل در باردار شدن.
• تغییرات خلقی، اضطراب یا افسردگی.
• مشکل در خواب.
• گُرگرفتگی.

پروژسترون پایین در دوران بارداری

از آنجایی که پروژسترون به حفظ پوشش داخلی رحم در دوران بارداری و رشد جنین کمک می کند، پایین بون میزان این هورمون می تواند ادامه‌ی بارداری را با مشکلاتی روبرو نماید و یا باعث متوقف ساختن بارداری شود. بنابراین شما باید سطح پروژسترون را تا زمانی که برای زایمان آماده می شوید، بالا نگه دارید. موارد خطر عوارض پایین بودن سطح پروژسترون در بارداری:

• حاملگی بیرون از رحم.
• سقط جنین.
• زایمان زودرس.

پزشک متخصص، برای اینکه مشخص شود که سطوح پروژسترون در بدن شما کافی است یا نه، ممکن است آزمایش خون PGSN یا پروژسترون را توصیه کند و این بیشتر برای تعیین تخمک‌ گذاری انجام می شود.

تعیین میزان سطوح طبیعی پروژسترون

باید گفت که سطح پروژسترون در طول چرخه‌ی قاعدگی شخص در نوسان است و سطح آن پس از تخمک گذاری بیشتر می شود و افزایش آن در زمان بارداری ادامه خواهد یافت. تعیین اینکه پروژسترون شما در دوران قاعدگی‌ و یا بازداری، می بایست چه اندازه باشد، تنها توسط پزشک متخصص تعیین می شود.

تعیین زمان مصرف‌ پروژسترون

برخی از زنان یا اشخاص AFAB (شخصی که در بدو تولد جنسیت مونث را به او اختصاص داده‌اند)، نیاز به مصرف مکمل های پروژسترون دارند. پزشک شما ممکن است پروژسترون را در موارد زیر تجویز نماید:

• نشانه‌ های یائسگی.
• کمک به تنظیم چرخه‌ی قاعدگی.
• نیاز به پیش‌گیری از بارداری (مینی قرص).

پروژسترون در دوران پیش از یائسگی

وقتی که یائسگی و نشانه های آن آغاز می‌ شود، دیگر تخمدان‌ها قادر به تولید سطوح بالای استروژن و پروژسترون نیستند و این تغییرات هورمونی باعث ایجاد علائم ناراحت کننده‌ای در زنان می‌ شود که عبارتند از:

• گُرگرفتگی.
• تعریق شبانه و یا لرزش اندام‌ها.
• خشکی واژن.
• ناراحتی به هنگام رابطه‌ی جنسی.

بنابراین پزشک متخصص شما ممکن است به منظور کاهش و رفع علائم یادشده، هورمون درمانی را تجویز نماید. این شکل از هورمون درمانی که درمان ترکیبی نیز نامیده می شود، ترکیبی از هورمون های زنانه‌ی جنسی استروژن و پروژسترون (EPT) می باشد.

آیا پروژسترون باعث افزایش وزن می شود؟

در اصل افزایش وزن نوعی عارضه‌ی جانبی مستقیم پروژسترون به حساب نمی آید. در حالی که هورمون ها به طور کلی می توانند بر سطح گرسنگی و وزن شما تأثیر بگذارند، داشتن پروژسترون بیش از حد یا خیلی کم به تنهایی معمولاً دلیلی برای افزایش وزن نیست.

آیا سطوح پروژسترون باعث ایجاد خستگی می شود؟

آری! میزان سطوح پروژسترون ممکن است در ایجاد حس خستگی موثر باشد. به گونه‌ای که سطح پروژسترون شما معمولاً در هفته‌ی سوم چرخه‌ی ماهانه به بالاترین حد خود می رسد و این می تواند باعث شود که شما احساس خستگی کنید و نیاز به خواب بیشتری داشته باشید. ولی سطح پروژسترون شما، در هفته‌ی چهارم چرخه‌ی ماهانه، کاهش خواهد یافت.

تفاوت بین پروژسترون و پروژستین چیست؟

پروژستین (Progestin) شکل مصنوعی از (Progesterone) هورمون پروژسترون است که دانشمندان آن‌ را در محیط آزمایشگاه تولید کرده‌اند. وچنانچه بدن شما نمی‌ تواند به تنهایی پروژسترون کافی تولید کند، پزشک متخصص از داروی پروژسترون برای رفع نیاز بدنی شما استفاده می نماید که شامل موارد زیر خواهد بود:

1. کمک به کنترل بارداری.
2. کمک به درمان جایگزینی هورمونی.
3. کمک به کاهش و رفع خون‌ریزی غیر طبیعی از واژن.
4. کمک به برطرف‌ شدن قاعدگی‌ های نامنظم.
5. کمک به درمان انواع خاصی از سرطان.

همه چیز درباره داروی پروژسترون

پروژسترون چگونه با استروژن کار می کند؟

استروژن (Estrogen) نوهی هورمون جنسی است که برای حفظ سلامت جنسی و تولید مثل ضروری است. سطح استروژن به طور طبیعی در طول چرخه‌ی قاعدگی در نوسان است و در طول یائسگی نیز کاهش می یابد. سطوح بالا یا پایین استروژن نیز ممکن است، عوارضی را به همراه داشته باشد.

باید گفت که؛ پروژسترون و استروژن در اصل مانند هم تیمی‌های هورمونی در بدن شما هستند تا برای تنظیم برخی فرآیندهای بدن همچون؛ قاعدگی همکاری کنند. اگر پروژسترون پایینی دارید، استروژن غالب است و فرآیندهای بدن شما آنگونه که می بایست تنظیم نمی شود. وقتی این اتفاق می افتد، ممکن است علائم زیر دیده می شود:

• پریودهای نامنظم.
• حساسیت سینه‌ها.
• افسردگی یا تغییرات خلقی.
• مشکلات کیسه صفرا.
• کاهش میل جنسی.

هم‌چنین پروژسترون و استروژن، در درمان ترکیبی جایگزینی هورمون (HRT)، که علائم یائسگی را درمان می کند، با هم کار می کنند. این دو هورمون در برخی از داروها و قرص‌ های ضد بارداری کاربرد دارند و برای جلوگیری از بارداری تجویز می شوند.

از کجا بدانیم که به داروی پروژسترون نیاز داریم؟!

همان‌گونه که گفته شد؛ پروژسترون نقش مهمی در چرخه‌ی دوران قاعدگی و بارداری دارد. پروژسترون پوشش سالم رحم را برای حمایت از تخمک، نطفه و جنین بارور شده ایجاد می کند. اگر سطح پروژسترون در دوران بارداری خیلی کم باشد، می تواند باعث عوارضی مانند؛ خونریزی یا سقط جنین شود.

بنابراین پزشک متخصص شما، مکمل های پروژسترون را برای تنظیم چرخه‌ی قاعدگی، کاهش علائم یائسگی یا به عنوان کنترل بارداری تجویز می کند. و تنها پزشک متخصص می تواند سطح پروژسترون شما را تعیین کند. چنانچه در دوران بارداری لکه بینی یا گرفتگی عضلانی دارید، یا اگر پریودهای نامنظم دارید، با پزشک خود تماس گرفته و مشورت نمایید.

آیا غذاهای خاص می توانند به طور طبیعی پروژسترون را در بدن افزایش دهند؟

اگرچه پژوهش‌ها در این زمینه بسیار محدود است، ولی خوردن غذاهای حاوی مواد مغذی خاصی همچون؛ روی، منیزیم، ویتامین‌ های سی C و ب B ممکن است به حمایت از سطح پروژسترون در بدن کمک کند.

روش و میزان مصرف داروی پروژسترون

بسیار مهم است که از داروی پروژسترون تنها طبق دستور پزشک خود استفاده کنید. و از مصرف بیش از میزان و مدت‌زمان توصیه‌شده‌ی آن خودداری شود. زیرا در غیر این صورت ممکن است انجام این کار، عوارض جانبی ناخواسته‌ای ایجاد نماید. داروی پروژسترون هم‌راه با برگه‌ی راهنما به بیمار ارائه می شود. دستورالعمل های بروشور را به دقت بخوانید و دنبال کنید. اگر سوالی دارید از پزشک متخصص خود و یا از دکتر داروساز بپرسید.

برای خانم هایی که بعد از یائسگی از این دارو استفاده می کنند، همراه با داروی استروژن تجویز می شود. برنامه‌ای را که پزشک برای هر دو دارو به شما می دهد به دقت دنبال کنید. اگر در بلعیدن این دارو مشکل دارید، آن را با یک لیوان آب در حالت ایستاده مصرف کنید. اگر این کار کمکی نکرد با پزشک یا دکتر داروساز خود صحبت کنید.

دوز این دارو برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. دستورات پزشک یا دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید. اطلاعات زیر فقط شامل دوزهای متوسط این دارو است. اگر دوز شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید، مگر با تجویز پزشک. مقدار دارویی که مصرف می کنید به قدرت دارو بستگی دارد. هم‌چنین، تعداد دوزها، زمان مجاز بین دوزها، و مدت زمانی که دارو را مصرف می‌ کنید به مشکل پزشکی که دارو را برای آن استفاده می‌کنید، بستگی خواهد داشت.

برای مصرف خوراکی (کپسول)

برای جلوگیری از ضخیم شدن پوشش داخلی رحم توسط استروژن (هیپرپلازی آندومتر) هنگام مصرف استروژن برای هورمون درمانی تخمدان در زنان یائسه:

• بزرگسالان: ۲۰۰ میلی گرم در روز قبل از خواب برای ۱۲ روز مداوم در هر چرخه‌ی ۲۸ روزه‌ی درمان با استروژن در هر ماه مصرف می شود.
• کودکان: استفاده توصیه نمی شود.

برای درمان بی‌نظمی‌های غیرعادی دوره‌ی قاعدگی (آمنوره)

• بزرگسالان: ۴۰۰ میلی گرم در روز قبل از خواب به مدت ده روز مصرف می شود.
• کودکان: استفاده توصیه نمی شود.

برای کنترل خون‌ریزی غیرمعمول و شدید رحم (خون‌ریزی ناکارآمد رحم) یا درمان بی‌نظمی دوره‌ی قاعدگی (آمنوره):

بزرگسالان و نوجوانان: ۵ تا ۱۰ میلی گرم در روز به مدت پنج تا ده روز طبق دستور پزشک مصرف می شود.

برای آماده سازی رحم برای دوره‌ی قاعدگی

• بزرگسالان و نوجوانان: ۱۰ میلی گرم در روز به مدت پنج یا ده روز طبق دستور پزشک.

برای جلوگیری از ضخیم شدن پوشش داخلی رحم توسط استروژن (هیپرپلازی آندومتر) هنگام مصرف استروژن برای هورمون درمانی تخمدان در زنان یائسه:

• بزرگسالان: هنگام مصرف استروژن هر روز در روزهای ۱ تا ۲۵: به صورت خوراکی، ۵ تا ۱۰ میلی گرم مدروکسی پروژسترون در روز به مدت ده تا چهارده روز یا بیشتر در هر ماه طبق دستور پزشک. یا ممکن است پزشک از شما بخواهد که ۲/۵ یا 5۵ میلی گرم در روز بدون توقف مصرف کنید. پزشک شما در تعیین تعداد قرص هایی که برای شما مناسب است و زمان مصرف آن‌ها کمک خواهد نمود.

همه چیز درباره داروی پروژسترون فواید و کاربردها

مصرف تزریقی عضلانی برای درمان سرطان کلیه یا رحم:

بزرگسالان و نوجوانان: در اغاز، ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی گرم، به  صورت یک دوز در هفته به عضله تزریق می شود. سپس، پزشک ممکن است دوز شما را به ۴۰۰ میلی گرم یا بیشتر یک بار در ماه کاهش دهد.

برای تزریق زیرپوستی برای درمان دردهای مربوط به اندومتریوز:

بزرگسالان و نوجوانان: ۱۰۴ میلی گرم زیر پوست قسمت قدامی ران یا شکم هر سه ماه (۱۲ تا ۱۴ هفته) به مدت حداکثر ۲ سال تزریق می شود.

به عنوان مژسترول (داروی پروژسترون) مصرف دوز خوراکی (سوسپانسیون) داروی پروژسترون:

برای درمان از دست دادن اشتها (بی اشتهایی)، عضلات، یا وزن ناشی از سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز):

بزرگسالان و نوجوانان: ۸۰۰ میلی گرم در روز برای ماه اول. سپس ممکن است پزشک از شما بخواهد که ۴۰۰ یا ۸۰۰ میلی گرم در روز به مدت سه ماه دیگر مصرف خود را ادامه دهید.

برای مصرف خوراکی (قرص) برای درمان سرطان سینه

بزرگسالان و نوجوانان: ۱۶۰ میلی گرم در روز به صورت تک دوز یا در دوزهای تقسیم‌شده برای دو ماه یا بیشتر.

برای درمان سرطان رحم

بزرگسالان و نوجوانان: ۴۰ تا ۳۲۰ میلی گرم در روز برای دو ماه یا بیشتر.

برای کمک‌درمان از دست دادن اشتها (بی اشتهایی)، عضلات، یا وزن ناشی از سرطان:

بزرگسالان و نوجوانان: ۴۰۰ تا ۸۰۰ میلی گرم در روز.

به عنوان نورتیندرون (داروی پروژسترون) برای مصرف خوراکی (قرص):

برای کنترل خون‌ریزی غیرمعمول و شدید رحم (خونرعیزی ناکارآمد رحم) یا درمان بی‌نظمی‌های دوره‌ی قاعدگی (آمنوره):

بزرگسالان و نوجوانان: ۲/۵ تا ۱۰ میلی گرم در روز از روز ۵ تا ۲۵ (با شمارش از اولین روز آخرین سیکل قاعدگی). یا ممکن است پزشک از شما بخواهد که دارو را فقط به مدت پنج تا ده روز طبق دستور ایشان مصرف کنید.

برای درمان اندومتریوز (اختلال رحمی دردناک)

بزرگسالان و نوجوانان: در آغاز، ۵ میلی گرم در روز به مدت دو هفته. سپس، پزشک ممکن است دوز شما را به آرامی تا ۱۵ میلی گرم در روز به مدت شش تا نه ماه افزایش دهد. در صورت شروع دوره‌ی قاعدگی به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است پزشک از شما بخواهد که مقدار بیشتری از دارو را مصرف کنید یا ممکن است بخواهد مصرف دارو را برای مدت کوتاهی متوقف کنید.

مصرف واژینال (ژل) برای درمان بی‌نظمی‌های غیرعادی دوره‌ی قاعدگی (آمنوره):

بزرگسالان و نوجوانان: ۴۵ میلی گرم (یک اپلیکاتور ژل ۴ درصد) یک بار در روز برای حداکثر شش دوز. دوز ممکن است تا ۹۰ میلی گرم (یک اپلیکاتور ژل ۸ درصد) یک بار در میان برای حداکثر شش دوز در صورت نیاز افزایش یابد.

برای استفاده در روش های ناباروری

• بزرگسالان و نوجوانان: ۹۰ میلی گرم (یک اپلیکاتور ژل ۸ درصد) یک یا دو بار در روز. اگر حاملگی رخ دهد، درمان می تواند به مدت ده تا دوازده هفته ادامه یابد.
• برای کنترل خون‌ریزی غیرمعمول و شدید رحم (خون‌ریزی ناکارآمد رحم) یا درمان بی‌نظمی‌های غیرمعمول دوره‌ی قاعدگی (آمنوره):
• بزرگسالان و نوجوانان: ۵ تا ۱۰ میلی گرم در روز به مدت شش تا ده روز به عضله تزریق می شود. یا ممکن است پزشک از شما بخواهد که ۱۰۰ یا ۱۵۰ میلی گرم را به صورت یک دوز به عضله تزریق کنید. گاهی ممکن است پزشک بخواهد نخست هورمون دیگری به نام استروژن مصرف کنید. چنانچه دوره‌ی قاعدگی شما شروع شود، پزشک از شما می خواهد که مصرف دارو را قطع کنید.

مصرف واژینال (شیاف) برای حفظ بارداری (در زمان تخمک گذاری و در آغاز بارداری):

بزرگسالان و نوجوانان: ۲۵ میلی گرم تا ۱۰۰ میلی گرم (یک شیاف) یک یا دو بار در روز در نزدیکی زمان تخمک گذاری وارد واژن می شود. ممکن است پزشک شما بخواهد که مصرف‌ دارو را تا یازده هفته ادامه دهید.

دوز فراموش‌شده‌:

برای همه‌ی انواع پروژستین‌ها، به جز کپسول های پروژسترون برای زنان یائسه: چنانچه یک نوبت از این دارو را فراموش کردید، در اسرع وقت آن را مصرف کنید. با این حال، اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را رها کنید و به برنامه‌ی دوز معمولی خود بازگردید دور فراموش‌شده را مصرف ننماید.

در مورد کپسول‌های پروژسترون برای زنان یائسه

اگر یک دوز ۲۰۰ میلی گرمی از کپسول های پروژسترون را قبل از خواب فراموش کردید، ۱۰۰ میلی گرم را در صبح مصرف کنید. سپس به برنامه دوز معمول خود برگردید. چنانچه روزانه ۳۰۰ میلی گرم پروژسترون مصرف می کنید و دوز صبح و عصر خود را فراموش می کنید، نباید دوز فراموش شده را مصرف کنید. به برنامه دوز منظم خود برگردید.

آمپول پروژسترون

مدت زمان تاثیر آمپول پروژسترون برای پریود شدن:

معمولاً پس از ۱۰ روز تا دو هفته که از تزریق آمپول پروژسترون گذشت، می بایست پریود شدن رخ دهد. در غیر این صورت بهتر است دوباره به پزشک خود مراجعه نمایید.

علت پریود نشدن بعد از تزریق آمپول پروژسترون:

زمانی که آمپول پروژسترون تزریق شد، بدن برای هماهنگی با هورمون جدید، زمانی را لازم دارد تا پریود طی یک تا دو هفته ایجاد شود.

تغییرات در تعادل و ناهماهنگی‌های هورمونی باعث عدم پریود شدن می شود.

سرکوب رشد آندومتر (زیرا پروژسترون سدی در برابر رشد و ریزش منظم لایه‌ی درونی رحم یا آندومتر می‌شود تا پریود شدن رخ دهد.)

سرکوب تخمک گذاری (زیرا پروژسترون مانع از تخمک‌گذاری می‌ شود که به پریود شدن می انجامد).

همه چیز درباره داروی پروژسترون فواید و کاربردها

علائم حاملگی بعد از آمپول پروژسترون

پس از اینکه تزریق آمپول یا داروی پروژسترون صورت گرفت، برخی از نشانه‌های شایع بارداری ممکن است رخ دهد که این می تواند شامل؛ حالت تهوع و استفراغ، عدم آغاز قاعدگی، درد و تورم در پستان‌ها، ادارهای مکرر و تغییر در مزاج و داشتن احساس خستگی باشد.

آمپول پروژسترون در بارداری

آمپول پروژسترون معمولاً به منظور سقط جنین و نیز پیش‌گیری از زایمان زودرس کاربرد دارد.

هشدار مصرف داروی پروژسترون

پیش از مصرف‌ هر دارویی می بایست خطرات مصرف دارو در برابر فواید آن سنجیده شود. به منظور مصرف داروی پروژسترون باید موارد زیر در نظر گرفته شود:

حساسیت های احتمالی به داروی پروژسترون

اگر تا به حال هر گونه واکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید.

هم‌چنین اگر انواع دیگری از آلرژی دارید، مانند؛ غذاها، رنگ ها، مواد نگهدارنده یا حیوانات را تجربه کردها‌اید، به پزشک متخصص خود اطلاع دهید.

برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید و هرگز بدون مشورت با پزشک یا دکتر داروساز آن را مصرف ننماید.

کودکان و داروی پروژسترون

استفاده از پروژسترون در کودکان نشان داده نمی شود. ایمنی و اثربخشی آن ثابت نشده است.

سالمندان و داروی پروژسترون

اگرچه پژوهش‌های مناسبی در مورد ارتباط سن با اثرات پروژسترون در جمعیت سالمندان انجام نشده است، ولی مشکل خاصی درباره‌ی مصرف این دارو در سالمندان تا به امروز ثبت نشده است. با این حال، بیماران مسنی که بیشتر در معرض ابتلا به سرطان سینه، سکته مغزی یا زوال عقل قرار دارند، مصرف داروی پروژسترون برای ایشان می بایست با احتیاط صورت پذیرد.

مصرف‌ داروی پروژسترون در دوران بارداری و شیردهی

بارداری

پروژسترون، هورمون طبیعی به حساب می‌آید که بدن در دوران بارداری آن را می سازد و تا کنون مشکلی ایجاد نکرده است. در واقع، گاهی اوقات در زنان برای درمان نوع خاصی از ناباروری و برای کمک به اهدای تخمک یا ضد بارداری استفاده می شود.

سایر پروژستین‌ها در زنان باردار مورد پژوهش قرار نگرفته است. در صورت باردار شدن در حین استفاده از هر یک از انواع روژستین‌ها، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. زمانی که پروژستین در دوزهای بالا دریافت می کنید، بهتر است از نوعی روش پیش‌گیری از بارداری استفاده نمایید.

مصرف دوزهای بالای انواع پروژستین‌ها در دوران بارداری توصیه نمی شود، زیرا برخی گزارش‌ها مبنی بر ایجاد نقص های مادرزادی در اندام های تناسلی ( اندام های جنسی) جنین پسر وجود دارد.

همچنین، برخی از این پروژستین‌ها ممکن است باعث ایجاد تغییراتی شبیه به پسر در جنین دختر و تغییرات شبیه زن در جنین پسر شوند، اما این مشکلات معمولاً قابل معکوس هستند.

دوزهای پایین پروژستین‌ها، مانند دوزهایی که برای پیش‌گیری از بارداری استفاده می‌شوند، در صورت استفاده‌ی تصادفی در دوران بارداری، مشکلات عمده‌ای ایجاد نکرده‌اند.

همه چیز درباره داروی پروژسترون فواید و کاربردها

شیردهی

اگرچه انواع پروژستین‌ها وارد شیر مادر می شوند، اما نشان داده نشده است که آن‌ها در نوزادان شیرده مشکلی ایجاد کرده باشند. با این حال، پروژستین‌ها ممکن است کیفیت یا مقدار (افزایش یا کاهش) شیر مادر را تغییر دهند.

ممکن است لازم باشد داروی دیگری مصرف کنید یا شیردهی را در طول درمان قطع کنید. مطمئن شوید که در مورد خطرات و فواید دارو با پزشک خود صحبت کرده‌اید.

پژوهش‌ها بر روی زنان نشان می دهد که این دارو در دوران شیردهی، کمترین خطر را برای نوزاد به همراه دارد.

تداخلات اثر داروی پروژسترون

اگرچه برخی داروها به هیچ وجه نباید با هم استفاده شوند، در موارد دیگر ممکن است دو داروی مختلف با هم استفاده شوند، حتی اگر ممکن است تداخلی رخ دهد. در این موارد، پزشک شما ممکن است بخواهد دوز را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری لازم باشد.

هنگامی که شما از این دارو استفاده می کنید، بسیار مهم است که پزشک متخصص شما بداند که آیا شما از داروهای ذکر شده در زیر استفاده می کنید یا خیر.

استفاده از این دارو با هر یک از داروهای زیر معمولاً توصیه نمی شود، ولی ممکن است در برخی موارد مورد نیاز باشد. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک ممکن است دوز یا تعداد دفعات مصرف یک یا هر دو دارو را تغییر دهد.

• آبامتاپیر
• آواکوپان
• کاربامازپین
• کلاریترومایسین
• کنیواپتان
• اسلیکاربازپین استات
• فدراتینیب
• فکسینیدازول
• فوس‌نتوپیتانت
• ایتراکونازول
• لونافرنیب
• ماواکامتن
• نتوپیتانت
• اوماولکسولون
• فنوباربیتال
• پریمیدون
• تازمتوستات

برخی از داروها را نباید در زمان خوردن غذا یا خوردن انواع خاصی از غذا یا در حوالی آن استفاده کرد، زیرا ممکن است تداخل اثر ایجاد شود. استفاده از الکل یا تنباکو با برخی داروها نیز ممکن است باعث بروز تداخلات دارویی شود. در مورد استفاده از دارو در پیوند یا همراه با غذا، الکل یا تنباکو با پزشک متخصص یا دکتر داروساز مشورت کنید.

سایر مشکلات پزشکی در پیوند با داروی پروژسترون

وجود سایر مشکلات پزشکی ممکن است بر استفاده از داروی پروژسترون تأثیر بگذارد. در صورت داشتن هر گونه مشکل پزشکی دیگر، به خصوص موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

• آسم.
• صرع.
• مشکلات قلبی یا گردش خون.
• بیماری کلیوی (شدید).
• سردردهای میگرنی. (پروژستین‌ها ممکن است باعث احتباس مایعات شوند که در بدتر شدن این شرایط موثر خواهد بود.)
• مشکلات خون‌ریزی کخ تشخیص داده نشده‌اند، مانند؛ خون در ادرار یا تغییرات در خون‌ریزی واژینال. (ممکن است تشخیص این مشکلات را دشوارتر کند.)
• وجود سایر مشکلات پزشکی ممکن است بر استفاده از داروی پروژسترون تأثیر بگذارد. در صورت داشتن هر گونه مشکل پزشکی دیگر، از جمله:
• خون‌ریزی غیر طبیعی یا غیرعادی واژینال.
• حساسیت به بادام زمینی یا روغن بادام زمینی.
• لخته های خون (به عنوان مثال، ترومبوز ورید عمقی، آمبولی ریه)، فعال یا داشتن پیشینه‌ی آن.
• سرطان سینه‌ی شناخته شده، مشکوک، یا پیشینه‌ی آن.
• حمله‌ی قلبی، فعال یا پیشینه‌ی آن.
• بیماری های کبدی.
• سکته‌ی مغزی، فعال یا پیشینه‌ی آن.

موارد منع مصرف داروی پروژسترون

• آسم.
• دیابت.
• ادم (احتباس مایعات یا تورم بدن).
• اندومتریوز.
• صرع (تشنج) یا
• بیماری قلبی.
• هیپرکلسمی (کلسیم بالا در خون).
• هیپرکلسترولمی (کلسترول بالا در خون).
• فشار خون بالا (فشار خون بالا).
• بیماری کلیوی.
• سردرد میگرنی.
• لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE).
• مشکلات تیروئید (با احتیاط استفاده کنید. ممکن است این شرایط را بدتر کند.)
• لخته شدن خون، یا پیشینه‌ی آن.
• سرطان سینه یا پیشینه‌ی آن.
• از دست دادن حافظه (زوال عقل). (ممکن است این وضعیت را بدتر کند.)
• تغییرات بینایی (این دارو ممکن است باعث تغییر در بینایی شود. در صورت بدتر شدن این شرایط ممکن است لازم باشد داروی شما قطع شود.)

همه چیز درباره داروی پروژسترون فواید و کاربردها

موارد احتیاط در مصرف داروی پروژسترون

بسیار مهم است که پزشک پیشرفت درمانی شما را در ویزیت‌های منظم بررسی کند تا مطمئن شود که این دارو به درستی کار می کند و عوارض ناخواسته ای ایجاد نمی کند. معاینه‌ی لگن، معاینه پستان و ماموگرافی (اشعه ایکس پستان) ممکن است برای بررسی عوارض ناخواسته مورد نیاز باشد.

استفاده از داروی پروژسترون در دوران بارداری می تواند به جنین شما آسیب برساند. برای جلوگیری از باردار شدن از یک روش موثر پیش‌گیری از بارداری استفاده کنید. اگر فکر می کنید در حین استفاده از دارو باردار شده‌اید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی داروی پروژسترون

عوارض جانبی که باید در اسرع وقت به پزشک خود اطلاع دهید:

• واکنش های آلرژیک – بثورات پوستی، خارش، کهیر، تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.
• لخته شدن خون – درد، تورم یا گرمی در ساق پا، تنگی نفس، درد قفسه‌ی سینه.
• تغییرات بافت سینه – توده های جدید، قرمزی، درد یا ترشح از نوک پستان.
• آسیب کبدی – درد بالای شکم سمت راست، از دست دادن اشتها، حالت تهوع، مدفوع روشن، ادرار زرد یا قهوه‌ای تیره، زردی پوست یا زدی چشم‌ها، ضعف یا خستگی غیرعادی بدن.
• میگرن یا سردرد جدید یا شدت پیداکرده.
• سکته مغزی – بی حسی یا ضعف ناگهانی صورت، بازو یا پا، مشکل در صحبت کردن، گیجی، مشکل در راه رفتن، از دست دادن تعادل یا هماهنگی، سرگیجه، سردرد شدید، تغییر در بینایی.
• درد ناگهانی چشم یا تغییر در بینایی – مانند؛ تاری دید، دیدن هاله اطراف نورها، کاهش بینایی.
• ترشحات غیرمعمول از واژن، خارش یا بو.
• بدتر شدن خلق و خو، احساس افسردگی.

عوارض جانبی که معمولاً نیازی به مراقبت پزشکی ندارند عبارتند از: (در صورت ادامه یا آزاردهنده بودن به پزشک خود یا دکتر داروساز گزارش دهید)

• نفخ.
• درد یا حساسیت پستان.
• سرگیجه.
• خواب آلودگی.
• سردرد.
• سیکل های قاعدگی نامنظم یا لکه بینی.
• نوسانات خلقی.
• حالت تهوع.
• تورم مچ پا، دست ها یا پاها.

شرایط نگهداری داروی پروژسترون

دارو را در ظرف دربسته در دمای اتاق، دور از حرارت، دور از یخ‌زدگی، رطوبت و نور مستقیم خورشید نگهداری کنید.

دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

داروهای تاریخ گذشته یا داروهایی که دیگر مورد نیاز نیستند را نگه ندارید و از مصرف آن‌ها خود‌داری کنید.

از پزشک متخصص خود بپرسید که چگونه باید داروهایی را که استفاده نمی کنید را دور بریزید.