مخمر

مخمر یک میکروارگانیسم زنده است که از صدها میلیون سال پیش در جهان وجود داشته. انسان ها مخمر را از طریق نان و آبجو از قدیم استفاده می کردند. مخمر همچنین به دلیل توانایی تخمیر طبیعی می تواند برای آبجو، شراب و سایر غذاهای دیگر نیز استفاده شود. مخمر سرشار از ویتامین ها و اثرات پروبیوتیکی است و حتی برای مکمل های غذایی، داروها و تولید بیواتانول استفاده می شود.

به عبارتی مخمر یک موجود کوچک است، سلول مخمر کوچکتر از یک دانه شن است و فقط با میکروسکوپ قابل مشاهده است.

مخمر به طور طبیعی روی پوست میوه ها و توت ها موجود است، اما در خاک و هوا نیز یافت می شود.

این یکی از اولین موجودات اهلی شده است و هنوز برای تولید نان، آبجو و شراب و همچنین بسیاری از محصولات دیگر از طریق تخمیر طبیعی استفاده می شود.

مخمر متعلق به خانواده قارچ ها می باشد و مانند سایر قارچ های خوراکی مانند قارچ در سوپرمارکت محلی شما موجود است.

مخمرها در واقع ساکارومایسس سرویزیه نام دارد. آن ها می تواند از کربوهیدرات ها برای تولید و تولید دی اکسید کربن استفاده کند که باعث می شود خمیر نان پف کند. این فرآیند طبیعی برای تولید غذاهای تخمیر شده و بسیاری از ترکیبات دیگر مثل ویتامین ها، طعم دهنده ها و آنتی بیوتیک ها استفاده می شود.

مخمر حتی یک عنصر کلیدی در تولید بیواتانول است که نقش خود را در این سفر طولانی به سمت کربن زدایی حمل و نقل ایفا می کند.

برخلاف انسان، مخمر می تواند بدون اکسیژن نیز زندگی کند. با اکسیژن، مخمر می تواند نفس بکشد و رشد کند. این روش برای تولید مخمر به صورت فله ای است.

بدون اکسیژن، مخمر از تخمیر قندها انرژی می گیرد. به لطف آنزیم های مخمر1 که به طور طبیعی وجود دارند، قندها به دی اکسید کربن ، الکل و گرما تبدیل می شوند. از این فرآیند برای تهیه غذاهای تخمیری استفاده می شود.

فرآیند تخمیر نیز طعم های مختلفی را تولید می کند که به طعم منحصر به فرد و لذیذ نان و سایر محصولات تخمیری کمک خواهد کرد.