به طور کلی می توان گفت آرام بخش ها گونه ای از داروها می باشند که باعث بوجود آمدن احساس رضایت و تسکین در مصرف کنندگان خواهند شد. این داروها معمولا برای افرادی که به بیماری های روانی و یا عصبانیت های شدید مبتلا هستند تجویز خواهد شد. همچنین آرام بخش ها برای عمل های جراحی، خواب آوری و یا کاهش دادن میزان عوارض خماری در افرادی که تحت سم زدایی اعتیاد های مصرفی می باشند نیز مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
آرامبخش ها معمولا به شکل قرص یا کپسول تولید می شوند. این دارو ها از طریق تاثیر بر سیستم مرکزی اعصاب، فعالیت های بدن را کند کرده و به مصرف کننده احساس آرامش و یا خواب آلودگی خواهد داد. آن ها سرعت فرایند های عادی مغز را کاهش می دهد و تاثیراتی مانند سطحی شدن تنفس، صحبت کردن بریده بریده، کندی، خستگی، سردرگمی و گشاد شدن مردمک چشم از خود به جای می گذارد. می توان گفت داروهای خواب آور، شل کننده، ضد اسپاسم و مسکن در زمره دارو های آرام بخش هستند.
آرام بخش های قوی در حقیقت در زمره داروهای ضد روانپریشی قرار می گیرند چرا که معمولا برای درمان اختلالات روانی مختلف استفاده می شوند. از این داروها برای درمان اختلالات روانی و عصبی، خماری اعتیاد، بی خوابی، اسپاسم های عضلانی و تشنج مورد استفاده قرار می گیرد.
در دزهایی که برای مصارف درمانی استفاده می شوند، آرامبخش ها تاثیراتی مانند تسکین دادن اضطراب و عصبانیت و یا کنترل احساسات از خود به جا خواهد گذاشت. بسیاری از داروهای آرام بخش در دوره های مصرف دائمی و طولانی مدت باعث بوجود آمدن وابستگی جسمی و روحی می شود و می تواند اعتیاد آور نیز باشد. نحوه اعتیاد به آرام بخش ها می تواند مشابه اعتیاد به باربیتورات ها باشد.
