آفت دهان شایع‌ترین بیماری زخمی مخاط دهان است و به صورت زخم دردناک بر روی غشاهای مخاطی دهان ظاهر می‌شود. به آنها آفت، آفتوز، استوماتیت آفتی و زخم شانکر نیز گفته می شود.
چه کسانی به آفت مبتلا می شوند؟
هر کسی ممکن است به زخم آفت مبتلا شود. آفت ها معمولا ابتدا در دوران کودکی یا نوجوانی ظاهر می شوند و همچنین در زنان بیشتر از مردان مشاهد می شود.
آفت دهان می تواند تظاهر اولیه یک بیماری سیستمیک مانند بیماری بهجت یا اختلالات گوارشی از جمله بیماری سلیاک، بیماری کرون و کولیت اولسراتیو باشد. استوماتیت آفتی یکی از ویژگی های سندرم تب راجعه سندرم PFAPA است.
توجه داشته باشید که، سیگار کشیدن ممکن است دهان را در برابر آفت ها محافظت کند، حتی اگر سیگار کشیدن بسیاری از بیماری های دهان و پوست را بدتر کند.
چه چیزی باعث ایجاد آفت دهان می شود؟
تقریباً 40 % از افرادی که به آفت مبتلا می شوند، سابقه خانوادگی ابتلا به آفت دارند. تفکر فعلی این است که سیستم ایمنی بدن توسط برخی عوامل خارجی مختل شده و به طور غیر طبیعی در برابر پروتئینی در بافت مخاطی واکنش نشان می دهد.
عواملی که به نظر می‌رسد باعث شیوع زخم می‌شوند عبارتند از:
استرس عاطفی و کمبود خواب
ضربه های مکانیکی، به عنوان مثال، نیش خودساخته
کمبود مواد مغذی، به ویژه ویتامین B، آهن و اسید فولیک
برخی غذاها از جمله شکلات
خمیر دندان های خاص؛ این ممکن است مربوط به سدیم لورت سولفات (جزء کف کننده خمیر دندان) باشد.
قاعدگی زنان
داروهای خاصی از جمله نیکوراندیل که برای آنژین تجویز می شود
عفونت های ویروسی
علائم بالینی زخم آفت
زخم آفتی معمولا یک زخم منفرد یا بیضی شکل است که در داخل دهان در ناحیه‌ای که مخاط محکم به استخوان زیرین متصل نیست، مثل داخل لب‌ها و گونه‌ها یا زیر زبان. زخم‌های آفتی می‌توانند بر اندام تناسلی در مردان و زنان تأثیرگذار باشد.
زخم آفت غالبا به صورت یک نقطه مرتفع مایل به زرد گرد که توسط هاله قرمز احاطه شده است شروع می شود. سپس این زخم به یک زخم منگنه‌دار تجزیه می‌شود که با یک غشای سفید، زرد یا خاکستری پوشیده شده است. بافت اطراف سالم و بدون تاثیر است. زخم می تواند دردناک باشد، به ویژه اگر با حرکت یا خوردن انواع خاصی از مواد غذایی مانند مرکبات تحریک شود.
افراد ممکن است یک زخم منفرد یا چندین زخم را با هم تجربه کنند. زخم های متعدد معمولا به طور گسترده در سراسر دهان فرد پخش می شوند.
زخم آفتی به سه نوع طبقه بندی می شود.
زخم آفتی جزئی عود کننده (80%). قطر آن کمتر از 5 میلی متر است و در عرض 1 تا 2 هفته بهبود می یابد.
زخم آفتی بزرگ که بزرگ است (اغلب بیش از 10 میلی متر) و هفته ها یا ماه ها طول می کشد تا بهبود یابد و جای زخم باقی بماند.
زخم های هرپتی فرم، که زخم های متعددی هستند که در عرض یک ماه بهبود می یابند. اینها بیشتر روی زبان هستند.
