ید

ید ماده ای است که به ساخت هورمون‌های تیروئید کمک خواهد کرد و به حفظ سلول‌ها و سرعت متابولیسم کمک می‌کند. منابع غذایی خوب ید شامل ماهی دریا و صدف می شود.

ید را می‌توان در غذاهای گیاهی مثل غلات نیز یافت، اما بسته به میزان ید در خاکی که گیاهان در آن رشد می‌کنند، میزان ید متفاوت می باشد.

به طور کلی بزرگسالان به 140 میکروگرم ید در روز نیاز دارند.

اکثر مردم باید بتوانند تمام ید مورد نیاز خود را با خوردن یک رژیم غذایی متنوع و متعادل دریافت کنند.

اگر از یک رژیم غذایی گیاهی سخت پیروی می کنید و هیچ ماهی نمی خورید، ممکن است بخواهید مکمل ید مصرف کنید. برخی از انواع شیرهای گیاهی نیز با ید غنی شده است. اگر قصد مصرف مکمل را دارید، از یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت بگیرید.

اگر بیش از حد ید مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

مصرف دوزهای بالای ید برای مدت طولانی می تواند نحوه عملکرد غده تیروئید افراد را تغییر دهد.

این می تواند منجر به طیف گسترده ای از علائم مختلف مثل افزایش وزن شود.

اگر مکمل های ید مصرف می کنید، بیش از حد مصرف نکنید چرا که ممکن است مضر باشد.

مصرف 0.5 میلی گرم یا کمتر از مکمل های ید در روز آسیب خاصی ایجاد نخواهد کرد.

بهتر است بتوانید تمام ید مورد نیاز خود را با خوردن یک رژیم غذایی متنوع و متعادل دریافت کنید. اگر مکمل های ید مصرف می کنید، بیش از حد مصرف نکنید چرا که ممکن است مضر باشد.

مصرف 0.5 میلی گرم یا کمتر از مکمل های ید در روز بعید است که هیچ آسیبی ایجاد کند.

آیا ید کافی دریافت می کنم؟

گروه‌های خاصی از افراد بیشتر از دیگران در دریافت ید کافی مشکل دارند که در ادامه به آن اشاره می کنیم:

افرادی که از نمک یددار استفاده نمی کنند. افزودن ید به نمک پرکاربردترین استراتژی برای کنترل کمبود ید است. در حال حاضر حدود 88 % از خانواده ها در سراسر جهان از نمک یددار استفاده می کنند.

زنان باردار حدود 50 % بیشتر از سایر زنان به ید نیاز دارند تا ید کافی برای کودک خود تامین کنند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از زنان باردار در ایالات متحده ممکن است ید کافی دریافت نکنند، اگرچه کارشناسان نمی‌دانند که آیا این روی نوزادان آنها تأثیر می‌گذارد یا خیر.

افرادی که از رژیم غذایی گیاهخواری پیروی می کنند یا محصولات لبنی، غذاهای دریایی و تخم مرغ مصرف می کنند یا کم مصرف می کنند. غذاهای دریایی، تخم مرغ، شیر و فرآورده های آن از جمله بهترین منابع ید می باشند. افرادی که زیاد از این غذاها نمی خورند یا اصلاً آنها را نمی خورند ممکن است ید کافی دریافت نکنند.

اشخاصی که در مناطقی با خاک های کمبود ید زندگی می کنند و بیشتر از غذاهای محلی استفاده می کنند. این خاک ها محصولاتی تولید می کنند که سطح ید کمی دارند. از جمله مناطقی که خاک فقیرتر از ید دارند، مناطق کوهستانی مانند هیمالیا، کوه های آلپ، و مناطق آند و همچنین دره های رودخانه در جنوب و جنوب شرقی آسیا می باشد.

افرادی که مقادیر کمی ید دریافت می کنند و همچنین غذاهای حاوی گواتروژن مصرف می کنند. گواتروژن ها موادی هستند که در نحوه استفاده بدن از ید اختلال ایجاد خاهند کرد. آنها در برخی از غذاهای گیاهی از جمله سویا و سبزیجات چلیپایی مانند کلم، کلم بروکلی، گل کلم و کلم بروکسل وجود دارند. برای اکثر افرادی که در ایالات متحده مقادیر کافی ید دریافت می کنند، خوردن مقادیر معقول از غذاهای حاوی گواتروژن نگران کننده نمی باشد.

عوارض کمبود ید

کمبود ید در ایالات متحده و کانادا غیر معمول است. افرادی که ید کافی دریافت نمی کنند نمی توانند مقادیر کافی هورمون تیروئید تولید کنند. این می تواند مشکلات زیادی ایجاد کند. در زنان باردار، کمبود شدید ید می‌تواند به طور دائمی به جنین آسیب برساند و باعث توقف رشد، ناتوانی ذهنی و تاخیر در رشد جنسی شود. کمبود ید با شدت کمتر می تواند باعث ضریب هوشی پایین تر از حد متوسط ​​در نوزادان و کودکان شود و توانایی بزرگسالان برای کار و تفکر واضح را کاهش دهد. گواتر، غده تیروئید بزرگ شده، اغلب اولین علامت قابل مشاهده کمبود ید می باشد.