آویز دست یا اسلینگ وسیله ای از جنس پارچه می باشد که از گردن افراد آویزان می شود تا اندام های فوقانی را حفظ کند. آویز دست زیر ساعد را حمایت می کند و نیروی وزن اندام فوقانی را به گردن انتقال می دهد.
از آویز دست در چه مواردی استفاده می شود ؟
از آویز دست در آسیب ها و یا بعد از اعمال جراحی اندام فوقانی ( ناحیه دست ) استفاده می شود.
- آویز دست میتواند تحمل یک گچ سنگین دست را راحت تر کند و باعث شود تا فشار کمتری از جانب وزن گچ به شانه وارد شود.
- از آویز دست بعد از ترمیم زخم های اندام فوقانی استفاده خواهد شد. این آویز ها باعث بالا نگه داشتن دست و ساعد و در نتیجه کاهش احتمال تورم آنها می شود.
- از این وسیله در درمان بیمار بعد از دررفتگی شانه و یا در درمان بسیاری از بیماری ها که نیاز به مدتی بی تحرکتی شانه دارند استفاده میشود. بعد از انجام بسیاری از اعمال جراحی شانه، اندام فوقانی را در یک آویز دست بی حرکت میکنند تا شانه زمان مشخصی را استراحت کند و آسیب های التیام یابند.
- بعد از اعمال جراحی شکستگی استخوان، ترمیم تاندون ها و یا اعصاب در ناحیه بازو از آویز دست استفاده می شود.
- از این وسیله برای مدتی بیحرکت کردن مفصل آرنج استفاده میشود. آویز، مفصل آرنج را در ۹۰ درجه زاویه بی حرکت میکند. این بیحرکتی باعث استراحت مفصل می شود و همچنین کاهش درد و تورم در بسیاری از بیماری های آرنج را به همراه دارد . معمولا بعد از بسیاری از جراحی ها آرنج مانند درمان شکستگی ها و ترمیم آسیب های تاندون یا اعصاب ناحیه آرنج از آویز دست استفاده خواهد شد.
- از آویز دست در درمان بسیاری بیماری های مچ دست و انگشتان که مدتی استراحت نیاز دارد استفاده می شود. همچنین برای کمک به بیحرکتی بیشتر ساعد، مچ دست و کف دست بعد از درمان شکستگی ها و یا ترمیم تاندون یا اعصاب ناحیه استفاده خواهد شد. آویز دست باعث می شود تا مچ و کف دست کمی بالاتر قرار بگیرند و کمتر ورم کنند.
